Slagwerker Elías Blanco Del Prado (1999) is een van onze zes academisten. Dit weekend is hij met het Nederlands Philharmonisch Percussie Ensemble te horen in een uitverkochte NedPhO-Koepel tijdens Immersive Percussion (vrijdag) en Koepelconcert: Spectaculair slagwerk (zaterdag). Om hem wat beter te leren kennen, stelden we hem vijf vragen.
1) Wat was je eerste ervaring met klassieke muziek?
Mijn eerste ervaring met klassieke muziek was toen ik mijn vader zag en hoorde oefenen met zijn klarinet. Hij is een amateurmuzikant in de harmonie van mijn dorp en sinds ik een kind was, ging ik met mijn familie naar hun concerten. Ik herinner me nog goed het krachtige geluid van het orkest, met name de slagwerksectie. De manier waarop de drums, bekkens en andere instrumenten de energie van de muziek konden vormen, fascineerde me. Vanaf dat moment wist ik dat ik deel wilde uitmaken van die wereld.
2) Wie is een bron van inspiratie voor jou?
Een enorme bron van inspiratie voor mij is Martin Grubinger. Zijn technische beheersing van percussie en zijn vermogen om naadloos te schakelen tussen verschillende genres, van klassiek tot hedendaags en zelfs wereldmuziek, is iets wat ik enorm bewonder. Hij benadert percussie met zoveel passie en energie dat het me constant herinnert aan de onbegrensde mogelijkheden van deze instrumenten.
3) Als je een ander instrument zou spelen, welke zou dat dan zijn?
Dat zou waarschijnlijk de cello zijn. Ik hou van het diepe, resonerende geluid dat het produceert en hoe veelzijdig het is, zowel melodieus als harmonisch. De cello heeft het unieke vermogen om emotioneel contact te maken met het publiek, net als percussie, maar dan op een compleet andere manier.
4) Wie is je favoriete componist en waarom?
Het is lastig, maar als ik er één zou moeten kiezen, zou het Igor Stravinsky zijn. Zijn gebruik van ritme en hoe hij percussie verwerkte in werken als Le Sacre du Printemps is ronduit baanbrekend. Stravinsky's muziek heeft een intensiteit en energie die diep bij mij resoneert als percussionist.
5) Waar kijk je het meest naar uit in je tijd als academist?
Deel uitmaken van zo'n orkest geeft me de kans om niet alleen technisch te groeien, maar ook als muzikant. Ik kijk ernaar uit om nieuw repertoire te ontdekken, mijn orkestrale vaardigheden te verbeteren en samen te werken met collega-academici en de professionals van het Nederlands Philharmonisch.
