De Oostenrijkse klarinettist Andreas Ottensamer studeerde aanvankelijk piano en cello, maar stapte in 2003 definitief over op de klarinet. Zonder twijfel een keuze ingegeven door zijn vader en oudere broer, beiden klarinettist bij de Wiener Philharmoniker. Zelf is hij sinds 2011 soloklarinettist bij de Berliner Philharmoniker. Als solist trad hij op met het London Philharmonic Orchestra, de Wiener Philharmoniker, het Orchestre Métropolitain in Montreal en het Mahler Chamber Orchestra. Ook was hij artist in residence bij het Bournemouth Symphony Orchestra en de Kammerakademie Potsdam.
Als kamermusicus werkte Ottensamer samen met onder meer Leonidas Kavakos, Janine Jansen en Sol Gabetta. Samen met zijn broer en vader vormde hij tot het overlijden van zijn vader een klarinettrio onder de naam ‘The Clarinotts’ voor wie diverse componisten nieuw werk schreven. Zijn meest recentde cd Blue Hour leverde hem de Opus Klassik Instrumentalist of the year 2019 op. Sinds enkele jaren is de klarinettist ook als dirigent actief en leidde onder meer het Sinfonieorchester Basel en het Armenian State Symphony Orchestra. Dit jaar won hij de eerste prijs op de Gstaad Festival Conducting Academy.
De Duitse en Franse klarinet zijn heel verschillend in hun klank en techniek. Ik heb een ‘Weens’ instrument. Dat lijkt op een Duitse maar de buis is wijder geboord wat resulteert in een donker en vol geluid, maar altijd rond van klank.
Andreas Ottensamer over zijn instrument in een interview met Bachtrack.com.